Jagodzianki

Najlepsze jagodzianki jakie jadałam będąc dziecięciem, przynosiła mi Babcia Zosia.
To jednak nie Ona je piekła. Kupowała je na Bazarze Różyckiego, niedaleko którego mieszkała.
Za każdym razem, gdy przyjeżdżałyśmy z Mamą do Babci w odwiedziny, wyciągałam je na bazar. To była podróż w inny świat. W lata 70 i 80, kiedy sklepy święciły pustkami, na bazarze kwitła niczym nieskrępowana przedsiębiorczość. Tam można było kupić dosłownie wszystko. Do dziś mam przed oczyma stragany z sukniami ślubnymi, kolorowymi ubraniami przemycanymi zza zachodniej granicy, stosami książek oraz kaset sprzedawanych pod szyldem „Handel książkami oraz kasetami surowo wzbroniony” :) To właśnie przy tych ostatnich straganach spędzałyśmy z Mamą najwięcej czasu. Moja Mama prowadziła antykwariat z książkami na Nowogrodzkiej i pamiętam, że za każdym razem z zazdrością patrzyła na straganowe księgozbiory, o których nie mogła nawet marzyć na półkach swojego antykwariatu...
Jeszcze dziś, gdy przymknę oczy, widzę stałych bywalców bazaru grających w kubki, handlarki z przenośnymi kuchenkami wołające donośnie „Pyzy sprzedaje, goooorące pyyyyyzy” i oczywiście wózki po brzegi wypełnione pachnącymi jagodziankami.
To była prawdziwa jaskinia Ali Baby, zwłaszcza dla smarkacza jakim byłam w tamtych latach, pełna skarbów oraz czających się, na każdym kroku, niebezpieczeństw. Przekraczając bramy bazaru należało pilnować, aby dokument czy portfel nie zmieniły właściciela...
Pod koniec lat 90 do kawalerki Babci wprowadziliśmy się my. Wtedy zaprowadziłam Ptit Suisse’a na bazar w poszukiwaniu jagodzianek, ale... oprócz straganów załadowanych najróżniejszymi towarami made in China, kilku zawianych panów z nonszalancko przekręconą, kraciastą czapeczką, jednak już bez czarującego uśmiechu na ustach, nie znaleźliśmy nic. Nie było ani gorących flaków, ani pyz, Nie było jagodzianek z kruszonką. Może sezon się skończył, może przyszliśmy za późno... Choć najprawdopodobniej to ja dorosłam i to, na co kiedyś patrzyłam oczarowanymi oczami dziecka, przegrało z upływem czasu.


Robiłam jagodzianki wielokrotnie, z wielu przepisów, tych wychwalanych w Galerii Potraw, oraz tych, na które trafiałam na poczytnych blogach. Za każdym razem miałam im coś do zarzucenia. Dopiero Polka namówiła mnie na przepis Tatter. Oczywiście wcale nie wierzyłam, że jagodzianki Tatter przypadną mi do gustu. Błąd! Te jagodzianki są prawie tak dobre jak te z Bazaru Różyckiego :) „Prawie”, bo z tamtymi kojarzą się wspomnienia nie do pobicia ;)


Jagodzianki cytrynowo-waniliowe – 16 jagodzianek:
Podaję przepis Tatter z moimi modyfikacjami

Ciasto:
500 g maki pszennej chlebowej
1 i 1/2 łyżeczki suszonych drożdży
1 szklanka mleka
2 jajka
50 g masła
80 g cukru
2 łyżki cukru zmielonego z połową laski wanilii
otarta skórka z cytryny
szczypta soli

Farsz:
500 g jagód*
3 łyżki cukru
1 łyżka mąki ziemniaczanej

Kruszonka:
80 g mąki
40 g masła
40 g cukru
otarta skórka z cytryny

Oraz:
1 jajko roztrzepane
1 łyżka mleka

Przygotowanie:
Cytryn sparzyć i dokładnie umyć pod gorącą wodą.
Drożdże wymieszać z połowę ciepłego mleka, 1 łyżką cukru oraz 1 łyżką mąki. Odstawić zaczyn w cieple miejsce do wyrośnięcia.
Resztę mąki przesiać do miski, dodać wyrośnięty zaczyn, jajka, cukier, resztę ciepłego mleka oraz szczyptę soli.
Wyrabiać ciasto przez około 10 minut (korzystam z niezawodnej pomocy robota kuchennego). Gdy ciasto zacznie odchodzić od brzegów miski (w moim wypadku należy raczej napisać, gdy ciasto mniej będzie się kleić do wszystkiego, z czym będzie miało styczność ;)) dodać stopione i ostudzone masło i ponownie wyrobić.
Wyrobione ciasto przykryć dokładnie folią i odstawić w cieple miejsce do wyrośnięcia. Ciasto powinno przynajmniej podwoić swoją objętość. Ostatnim razem zupełnie o nim zapomniałam i poszłam do kina. Po powrocie ciasto właśnie wchodziło z niski i wyglądało jak wielka pajęczyna. Właśnie z takiego ciasta udały mi się najlepsze jagodzianki.
Przepłukać jagody i zostawić je na sitku do obcieknięcia. Gdy ciasto już odpowiednio wyrosło, przełożyć jagody do miseczki, dodać cukier i mąkę ziemniaczaną. Delikatnie wymieszać.
Odgazować wyrośnięte ciasto i podzielić na 16 kawałków. Z każdego kawałka uformować na dłoni placuszek. Na każdy placuszek nakładać czubatą łyżkę jagód i dokładnie zlepiać formując bułeczki.
Bułeczki kłaść sklejeniem, w sporych odstępach, na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Zostawić, przynajmniej na 45 minut, do wyrośnięcia w ciepłym miejscu.
Piekarnik nagrzać do 180°C.
Przygotować kruszonkę wyrabiając razem mąką, cukier, skórkę z cytryny i zimne masło.
Wyrośnięte bulki posmarować jajkiem wymieszanym z mlekiem, posypać kruszonką i wstawiamy do nagrzanego piekarnika. Piec około 30 minut, aż ładnie zbrązowieją. Studzić na kratce.

Smacznego!

*oczywiście najlepsze jagody są te dzikie ;)
Robiłam także Malinianki z malinami oraz Porzeczanki zarówno z czarną i jak i czerwoną porzeczką. Obydwie wersje bardzo nam smakowały. Polecam!


RECETTE EN FRANÇAIS: Jagodzianki