2 tys km w 19 dni...

...przejechane ze średnią prędkością 35km na godzinę... Kostaryka, kraj wulkanów, deszczowych lasów i ciągnących się kilometrami pustych plaż. Ogromnych dziur na drogach, uśmiechniętych, przyjaznych ludzi, wielkich robali, jadowitych węży oraz zielonych żabek. Raj dla ornitologów, miłośników zwierząt, kawy jak również soczystych owoców. W Kostaryce przeprosiłam się z mango, jadłam całkiem dobre papaje i po raz pierwszy w życiu spróbowałam wspaniałych owoców gojawy, w których zakochałam się od pierwszego kęsa. Stanęliśmy oko w oko z mrówkojadem oraz ostronosami białonosymi, wypatrywaliśmy śpiących leniwców, podążaliśmy śladami tapira, który nie chciał nam się pokazać i uciekaliśmy przed agresywnymi pekari. Spaliśmy u podnóża ciężko oddychającego wulkanu Arenal, zaliczanego do jednego z dziesięciu najaktywniejszych wulkanów na świecie. Kichnął nam na powitanie lawą wprawiając nas w osłupienie. Po takim przywitaniu męczyły mnie katastroficzne sny…
Obserwowaliśmy żyjące na wolności małpy zastanawiając się, kto kim był bardziej zafascynowany. My nimi czy one nami ;) Wypłynęliśmy na poszukiwanie wielorybów. Pływało ich wokół nas kilkanaście. Nocą, na plaży, znakowaliśmy wielkie żółwie oliwkowe składające jaja. Wzruszający widok. Zostałam podziobana przez zakochaną papugę ara… Do snu kołysały nas swoimi krzykami małpy, a rano budził śpiew tukanów. W ciągu dnia musieliśmy do siebie mówić bardzo głośno, żeby przekrzyczeć ogłuszający chór cykad. Costa Rica… bogate wybrzeże. Raj na ziemi! Na pewno jeszcze kiedyś tam wrócimy.

Kontakt... - Curú National Wildlife Refuge, Península de Nicoya

Na zdjęciu widać łapkę małpki z rodziny czepiakowatych. To jedna z tych nieszczęśliwych małpek-zabawek, którą odebrano naturze i oswojono. Małpka po jakimś czasie dorosła i… znudziła właścicieli, więc się jej pozbyto wyrzucając ją z domu i tym samym skazująć na śmierć głodową… Taka oswojona małpka nie jest już w stanie wrócić do życia na wolności.
Curú National Wildlife Refuge, na półwyspie Nicoya przygarnia takie udomowione małpki, starając się stworzyć im jak najlepsze warunki do życia w prawie naturalnych warunkach. W czasie naszego pobytu w rezerwacie, w zagrodzie znajdowało się kilku mieszkańców. O ile pozostałe miały nas głęboko w nosie, o tyle ta jedna, nie odstępowała nas na krok. Widać było, że bardzo jej jest potrzebny kontakt z człowiekiem. Gdy mnie zobaczyła, podbiegła do ogrodzenia i wyciągnęła łapki. Przesiedziałam tak z nią ponad pół godziny. Gdy odchodziłam, ona robiła wszystko, żeby mnie zatrzymać. Oczywiście spłakałam się ja bóbr…

Małpka z rodziny czepiakowatych żyjąca na wolności - Parque Nacional Santa Rosa. Guanacaste

Migawki z podróży - Curú National Wildlife Refuge, Parque Nacional Volcán Arenal oraz Parque Nacional Volcán Rincón de la Vieja

Sajmiri wiewiórcza - Parque Nacional Manuel Antonio

Migawki z podróży - Curú National Wildlife Refuge, Parque Nacional Corcovado oraz Parque Nacional Volcán Rincón de la Vieja

Arasari obrożny - Parque Nacional Manuel Antonio

Migawki z podróży - Curú National Wildlife Refuge oraz Hacienda Barú

Leniwiec trójpalczasty - Parque Nacional Manuel Antonio

Curú National Wildlife Refuge jest niezaprzeczalnie magicznym miejscem. Miłośnicy przyrody, zwłaszcza ci o mocnych nerwach, znajdą tam dosłownie wszystko. Tropikalne lasy, porośnięte palmami plaże, strome, skalne urwiska, bagna oraz mangrowia. I niesamowita wprost ilość dzikich zwierząt.
Do Curú dotarliśmy o zmierzchu. Wartownik powitał nas wiadomością, że na kolacje się nie załapaliśmy i że jeżeli jesteśmy głodni, to musimy wrócić Paquera. Potem zaprowadzili nas do naszej cabinas i tutaj zaniemówiliśmy. Gdyby nie zmrok i zmęczenie po ciężkiej drodze, która właśnie przebyliśmy, to zapewne ucieklibyśmy stamtąd z krzykiem. Miałam już okazję spać w różnych miejscach – od tych najbardziej luksusowych po te najbardziej przerażające, jednak cabinas w Curú przegrywała nawet z noclegiem na dworcu Saint-Lazare w Paryżu, choć wtedy byłam przekonana, że gorzej być nie może. Zawsze może być gorzej. Lepiej zresztą też ;)
Nasz „domek”, który stał na wspaniałej na plaży, składał się z sypialni, kuchni i łazienki oraz tysięcy przerażających robali, pająków i krabów, dla których wspomnienie po moskitierze nie było żadną przeszkodą… Zmęczenie wzięło jednak górę. Wysunęliśmy łóżko na środek pokoju i zgodnie stwierdziliśmy, że robimy sobie dzień dziecka. Umyjemy się następnego dnia w morzu, poczym o świcie opuścimy to urocze miejsce. W nocy spaliśmy bardzo źle, co chwila budzeni przez, spadające na nasz metalowy dach, orzechy kokosowe. O wschodzie słońca byliśmy gotowi do drogi. A potem zobaczyliśmy kapucynki, jelonki wirginijskie, dzięcioły, iguany, bazyliszki, szopy pracze oraz nieprawdopodobną ilość ptaków. Wykąpaliśmy się w morzu, zjedliśmy śniadanie i… zostaliśmy na kolejną noc :)

Warzęcha różowa - Curú National Wildlife Refuge, Península de Nicoya.

Kapucynka czarnobiała - Curú National Wildlife Refuge, Península de Nicoya.

Karakara czarnobrzucha - Curú National Wildlife Refuge.

Kapucynka czarnobiała - Curú National Wildlife Refuge, Península de Nicoya.

Krab Halloween - Curú National Wildlife Refuge, Península de Nicoya.

Ibis - Curú National Wildlife Refuge, Penisula de Nicoya.

Migawki z podróży - Curú National Wildlife Refuge, Península de Nicoya.

Rzekotka czerwonooka - Parque Nacional Volcán Arenal.

Na rzekotkę czerwonooką można natknąć się jedynie po zmierzchu. Jest to jedna z najbardziej popularnych żabek drzewnych zamieszkujących deszczowe lasy Ameryki Południowej i Środkowej. Na spotkanie z naszymi pierwszymi rzekotkami wyruszyliśmy w towarzystwie przewodnika bez pomocy, którego nigdy nie wiedzielibyśmy jak i gdzie ich szukać. Potem, gdy zapadały egipskie ciemności, a w pobliżu słychać było charakterystyczny jej rechot, natychmiast udawaliśmy się na poszukiwania. Rzechotki nie są trujące, ale mogą uczulać, dlatego jeżeli je dotykaliście, należy umyć bardzo dokładnie ręce.
Powyższe zdjęcie zostało zrobione w wiwarium, w którym też stanęłam oko w oko z agresywną żararaką lancetowatą. Na szczęście w warunkach naturalnych się nie spotkałyśmy. Ponieważ za żmijami, zwłaszcza agresywnymi, nie przepadam, to bardzo się takiego spotkania obawiałam. W efekcie czego, w czasie całego naszego pobytu w Kostarce zanim gdziekolwiek postawiłam nogę, to przyjrzałam się bardzo dokładnie każdej gałęzi czy patykowi, co doprowadzało do szału Ptit Suisse’a i wywoływało uśmiech na twarzach tubylców…

Wyjec - Península de Nicoya

Plaża - Parque National Santa Rosa, Parc National Marino Ballena oraz Curú National Wildlife Refuge

Ostronos białonosy - Hacienda Barú

Migawki z podróży - Curú National Wildlife Refuge oraz Parque Nacional Manuel Antonio

Migawki z podróży - Hacienda Barú, Puntarenas oraz Parque Nacional Volcán Rincón de la Vieja

Migawki z podróży - Curú National Wildlife Refuge, Puntarenas oraz Parque Nacional Volcán Rincón de la Vieja

Podróż, jak zwykle, od początku do końca zorganizowaliśmy sami. Gdyby kogoś z Was interesowały szczegóły lub potrzebowałby pomocy, jestem do dyspozycji :)

cdn...


EN FRANÇAIS: 2 mille kilometre en 19 jours...