Poranny, listopadowy spacer i przesolony makaron z dynią i kaparami...

Poranny spacer z naszym labradorem Looko należy do obowiązków P’tit Suisse'a. Czasami sobie myślę, że jestem bardzo złą żoną, bo gdy mój mąż dzielnie stawia czoła kapryśnej pogodzie, ja z całych sił usiłuję zmusić się, żeby wyściubić nos spod ciepłej kołdry i wskoczyć pod prysznic. Niestety, jak się codziennie okazuje, mam bardzo kiepską siłę perswazji i wykonanie tych dwóch prostych czynności zajmuje mi bardzo, bardzo dużo czasu.
Wczoraj jednak, z powodu przymusowego dnia wolnego, z psem na spacer poszłam ja. Dzień wolny był konieczny, żeby przypilnować pana hydraulika, który ma w zwyczaju znikać w najmniej odpowiednim momencie... na przykład po odłączeniu wody. Znikać potrafi na kilka minut, godzin czy tygodni. Zdarzyło mu się także znikniecie kilkumiesięczne. Dzisiaj jednak się pojawił i zniknął dopiero po wykonaniu wyznaczanego zadania :)
Wracając jednak do porannego spaceru, to po godzinie błąkania się po okolicznych łąkach, zrozumiałam dlaczego P’tit Suisse tak chętnie chodzi na spacery o "świcie". I przyznam się Wam, że wyrzuty sumienia jakoś mniej mnie kąsają... Myślę sobie, że w zasadzie to mój mąż powinien być mi wdzięczny, bo dzięki mojej porannej niemocy... no dobrze nazwijmy rzeczy po imieniu... lenistwu, ma codziennie możliwości napawania się takimi widokami :




Przejdźmy teraz do tytułowego makaronu z dynią. który przesolony wcale być nie powinien. A jednak był i to bardzo... Takie są skutki robienia pięciu rzeczy na raz w tym odpowiadanie na techniczne pytania pana hydraulika. Należy dodać, że sensownych odpowiedzi udzielić nie byłam w stanie, biorąc pod uwagę moją wiedzę oraz zainteresowanie poruszanymi tematami... Zwłaszcza to ostatnie ;)
I tak pomiędzy problem cieknącej rury w pralni i zablokowanymi wskaźnikami ogrzewania, zapomniałam opłukać kapary z soli, poczym zamiast zwykłej ricotty dodałam do makaronu solonej... Pomimo tego, że makaron był mocno przesolony, to i tak go zjadłam... a potem wypiłam dwie butelki wody ;)



Makaron z dynią i solonymi kaparami porcja dla 4 osób:
300 g dyni bez skóry
400 g penne rigate z pełnego przemiału (całkiem dobre robi Barilla)
3 łyżki oliwy
2 ząbki czosnku
1 łyżka masła
1 garść solonych kaparów
½ pęczka natki pietruszki
pieprz

Przygotowanie:
Dynię pokroić w niewielką kostkę. Wrzucić na rozgrzaną oliwę, dodać poszatkowany czosnek i smażyć do momentu gdy dnia zacznie się przyrumieniać i delikatnie rozpadać. Bardzo (!) dokładnie wypłukać w zimnej wodzie kapary z soli. Odstawić do obcieknięcia. Kapary oraz łyżkę masła dodać do dyni. Smażyć jeszcze 2-3 minuty. Doprawić do smaku pieprzem i ewentualnie solą pamiętając o tym, że kapary są bardzo słone. Ugotować makaron w lekko osolonej wodzie. Gdy będzie mocno al dente, odcedzić go zachowując kilka łyżek wody, w której się gotował. Dodać makaron do sosu. Jeżeli sos jest zbyt suchy, dodać trochę wody z makaronu. Wymieszać i podsmażyć jeszcze kilka minut. Przed podaniem wymieszać z posiekaną natką pietruszki. Można oprószyć wiórkami delikatnego sera.

Smacznego!


RECETTE EN FRANÇAIS: Ballade matinale et pâtes à la courge trop salées...