Zuppa di cozze

Jeszcze kilka lat temu nawet nie spojrzałam w stronę owoców morza. Dziś nie tylko je jadam, zdarza mi się także je przygotowywać :) Musze jednak przyznać, że zdecydowanie wolę, jak ktoś miły je dla mnie przyrządzi. Z tym ostatnim nie ma problemu, bo P’tit Suisse jest wielkim miłośnikiem wszystkiego, co żyje w wodzie. I tak, gdy tylko najdzie mnie ochota na morskie żyjątka, wystarczy szepnąć słówko ;)
Rok temu, w czasie naszych deszczowych wakacji na Sycylii, zatrzymaliśmy się w niewielkim, nadmorskim miasteczku mając nadzieję, że uda nam się zjeść świeżą rybę. O owocach morza nawet nie śmieliśmy marzyć... Tym, którzy na Sycylię jeszcze nie dotarli, może wydać się dziwne, to co piszę. Niestety owoce morza oraz świeże ryby są produktem trudno dostępnym, żeby nie powiedzieć luksusowym. Zwłaszcza, gdy na Sycylię wybierzemy się poza sezonem. Wystarczy oddalić się kilka kilometrów od wybrzeża, żeby znikły one całkowicie z karty dań. Nie jest to, co prawda, jakimś strasznym problemem. Ciężko jest jednak pogodzić się z faktem, że mieszkając przez kilka dni w uroczej agroturystyce Masseria sul Mare, w odległości 1 kilometra od morza, w karcie po rybach nie było najmniejszego śladu. Nuntio, młody i niezwykle zdolny szef kuchni wytłumaczył nam, że ryb nie ma, bo jest daleko do morza :) Poczym przez kolejne 5 dni karmił nas wspaniałymi makaronami, mięsami, sosami i warzywami.
Wrócimy jednak do tej niewielkiej, samotnej knajpki, do której przypadkiem trafiliśmy. Pora obiadowa właśnie się zaczynała, wkoło nie było żywego ducha. P’tit Suisse z ZiaCri poszli zapytać czy dostaniemy coś do jedzenia. Ja zostałam w samochodzie, przekonana, że nie dostaniemy tutaj ryb ani owoców morza, a nasze marzenia o obiedzie rozbiją się o wywieszoną na drzwiach karteczkę z złowrogim napisem: chiuso... Gdy jednak zobaczyłam mojego męża z promiennym uśmiechem na twarzy, zrozumiałam, że się myliłam.
W tej niepozornej knajpce z trzema stolikami, podano nam najlepsze owoce morza oraz ryby jakie kiedykolwiek miałam okazję jeść. A już tytułowa zuppa di cozze, czyli mule w pomidorowym sosie były majstersztykiem sztuki kulinarnej!

W ostatni weekend P’tit Suisse zajął miejsce przy kuchni i sprawił, że na chwilę przenieśliśmy się do małej, sycylijskiej knajpki na pustej plaży. Jego mule były wyśmienite!


Zuppa di cozze – porcja dla 2 osób:
1 kg muli Bouchot*
3-4 łyżki oliwy

Sos pomidorowy:
500 g dojrzałych pomidorów (można zastąpić pomidorami w puszcze)
3 ząbki czosnku
1 dymka
2 łyżki oliwy
1 łyżka koncentratu pomidorowego**
½ pęczka zielonej pietruszki
sól
pieprz
cukier

Przygotowanie:
Pomidory umyśl i pokroić w kostkę. W garnku z grubym dnem podgrzać oliwę, dodać poszatkowaną dymkę i czosnek. Smażyć 1-2 minuty. Dodać pomidory, koncentrat. Wymieszać. Gdy sos zagotuje się, zmniejszyć ogień i gotować bez przykrycia do momentu, aż zgęstnieje (około półtorej godziny).
Zieloną pietruszkę umyć, osuszyć i poszatkować. Doprawić sos do smaku solą, pieprzem i cukrem. Na końcu dodać zieloną pietruszkę i wymieszać. Odstawić na bok.
Mule przelać zimną wodą i pozostawić na sitku do obcieknięcia.
Na dużej patelni rozgrzać mocno oliwę. Wrzucić mule i przykryć przykrywką. Smażyć na bardzo silnym ogniu około 3 minut, od czasu do czasu poruszając patelnia.
Przełożyć mule na duży, głęboki półmisek, polać sosem pomidorowym i wymieszać. Podawać natychmiast z gorącą bagietką oraz kieliszkiem czerwonego wina Rosso Passo, które wspaniale smakuje ze wszystkimi daniami zawierającymi pomidory.

Smacznego!

*zachęcam Was do kupna właśnie tych małych muli o wspaniałym, delikatnych smaku

**jeżeli macie dobre, dojrzałe pomidory, dodatek koncentratu jest zbędny.
Nam został jeszcze koncentrat, wspomnienie z targu w Syrakuzach, z suszonych na słońcu pomidorów Pachino. Jego dodatek zmienia nie do poznania każde danie zawierające pomidory.
Gdyby kiedyś udało Wam się na niego trafić, to kupcie przynajmniej puszkę. Gwarantuję Wam, że po spróbowaniu i tak będziecie gorzko żałować, że nie kupiliście przynajmniej trzech ;)


RECETTE EN FRANÇAIS: Zuppa di cozze